Bereński Pies Pasterski

Nikoluś ;*

Berneński pies pasterski
Przodkowie berneńskiego psa pasterskiego zostali sprowadzeni do Szwajcarii przed ponad dwoma tysiącami lat przez najeźdźców - żołnierzy rzymskich. Psy te nadal żyją na farmach środkowej Szwajcarii, mimo iż pod koniec XIX wieku rasa uległa niemal całkowitej degeneracji i straciła swój charakterystyczny wygląd.

Berneńskim psom pasterskim, używanym dawniej przez tkaczy z Berna do poganiania i oddzielania stad oraz stróżowania, groziła niepewna przyszłość. Na szczęście pozostała odpowiednia liczba psów, która wystarczyła do poprawy typu w podjętym przez hodowców i zakończonym sukcesem programie reaktywacji rasy. W 1907 roku powstał klub miłośników rasy, a berneński pies pasterski zdobył sympatię i miejsce w wielu szwajcarskich domach.

Ten wyjątkowo wytrzymały, silny, zdecydowany i czujny pies jest charakterystycznie umaszczony. Większość ciała pokrywa czarny jak smoła włos, który graniczy z symetrycznymi ciemnobrązowymi znaczeniami na kończynach, policzkach, nad oczami i wokół biało ubarwionej klatki piersiowej. Biała gwiazdka zdobi pysk i czoło; pożądane jest także białe umaszczenie palców, biała końcówka ogona i znaczenia na klatce piersiowej w formie szwajcarskiego krzyża.

Włos jedwabisty, średniej długości, lekko skręcony i miły w dotyku. Do utrzymania go w doskonałym stanie potrzeba niewiele czasu i pracy.

Berneńskie psy pasterskie są godne zaufania, spokojne, przyjacielskie i odważne, ale nie agresywne. Oddane psy rodzinne, ze swym łagodnym charakterem i przyjaznym zachowaniem, muszą czuć się pełnoprawnymi członkami rodziny. Z przyjemnością uczestniczą w tresurze posłuszeństwa, traktując ją jako przedłużenie zabawy.

Idealny wzrost: między 58 a 70 cm, przy czym psy są większe, a suki nieco niższe. Masa ciała psów między 36 a 48 kg, suk między 34 a 41 kg.

Anusia

Nie ta grupa FCI! Berneński pies pasterski to molos.

Nikoluś ;*

aha... wybaczycie xD ?