Padaczka.

Husky96

Każde mimowolne zachowanie, które przebiega nienormalnie, może być napadem padaczki. Napady padaczki dzielą się na kilka kategorii:
Ogólnoustrojowe napady padaczki (napad wielki padaczki) – jest to najpowszechniej występująca forma napadu padaczki u małych zwierząt. Usztywnienie lub usztywnienie z cyklami skurczów (ruchy skurczowo-drgawkowe) obejmujące całe ciało. Zwierzę traci świadomość i może oddawać mocz lub kał.
Częściowe napady padaczki – ta postać napadu pochodzi z pewnego, sprecyzowanego obszaru mózgu i dlatego dotyczy działania określonego regionu ciała. Częściowe napady mogą się rozpowszechniać na całe ciało.
Psychomotoryczne napady padaczki – ten typ napadu padaczki dotyczy przede wszystkim zachowania, gdzie zwierzę mimowolnie wyje, kłapie, biega w kółko, itp. To nienormalne zachowanie może przejść w ogólnoustrojowy napad padaczki.
Napady padaczkowe (przypadki neurologiczne) są często trudne do odróżnienia od zasłabnięć (przypadki sercowo-naczyniowe). Klasycznie prawdziwe napady padaczkowe poprzedza aura lub specjalne uczucie towarzyszące zbliżającemu się napadowi padaczki. Ponieważ zwierzęta nie mogą mówić, dlatego zwykle nie zauważamy żadnych zmian związanych z aurą. Typowo, po takim napadzie następuje okres po-udarowy, podczas którego zwierzę wydaje się być zdezorientowane, a nawet ślepe. Okres ten może trwać zaledwie kilka minut, ale może też wydłużyć się do kilku godzin. Zwierzęta, które zasłabły, zwykle wstają i stają się normalne w ciągu sekund po tym wypadku.
Poudarowa dezorientacja jest świadectwem napadu padaczki.

Przyczyny napadów padaczki i diagnostyka
Napady padaczki mogą być spowodowane sytuacjami w mózgu (takimi jak uraz lub infekcja) lub sytuacjami poza mózgiem (takimi jak cukier we krwi, krążące toksyny metaboliczne czy trucizny zewnętrzne). Pierwszym krokiem jest wykluczenie przyczyn występujących poza mózgiem, co łatwo jest zrobić przy pomocy analizy krwi. Można również przeprowadzić badanie okulistyczne, ponieważ siatkówka może dawać oznaki infekcji mózgu. Jeśli te badania dadzą wynik negatywny, to następny krok jest uzależniony od wieku zwierzęcia.

Psy poniżej jednego roku
Napady padaczki są zwykle spowodowane infekcjami mózgu. Dlatego ważna jest tu analiza płynu mózgowo-rdzeniowego pobranego przez nakłucie pod narkozą.

Psy w wieku od 1 do 5 roku życia
U zwierząt tych nie można zwykle znaleźć przyczyny, dlatego używa się terminu „epilepsja”, co po prostu oznacza padaczkę. Jeśli napady występują dość często, wówczas stosuje się odpowiednie leki by jest stłumić. U sznaucerów, bassetów, collie i cocker spanieli epilepsja występuje 2-3 razy częściej niż u innych ras.

Psy powyżej 5 lat
W tej grupie wiekowej napady są zwykle spowodowane obecnością guza wyrastającego z czaszki i uciskającego mózg (tzw. „oponiak”).Większość takich guzów, o ile się je wcześnie zauważy, jest możliwa do usunięcia chirurgicznego.
Następnym krokiem jest badanie tomografem komputerowym lub rezonansowo-magnetycznym. Do tego typu obrazów niezbędny jest specjalista. W przypadku pacjentów, u których przeprowadzenie operacji nie jest możliwe, można zastosować kortykosterydy by zmniejszyć obrzęk mózgu (przyp.red.: kortykosterydy - hormony kory nadnerczy o silnym działaniu przeciwalergicznym). Może być również potrzebne leczenie tłumiące napady padaczki.
Epilepsja jest nazwą nadawaną zaburzeniom padaczkowym, których przyczyny nie można znaleźć. Nie jest to choroba sama w sobie. Napady padaczki wywołane zaburzeniami metabolicznymi lub zatruciem (tzn. gdy sam mózg jest normalny) nazywane są napadami reaktywnymi.
Napady powstające wywołane niezidentyfikowanymi zaburzeniami mózgu nazywa się napadami wtórnymi.
Napady, do których nie odnoszą się żadne z powyższych problemów (tzn gdy nie można znaleźć żadnej przyczyny) nazywa się napadami pierwotnymi.

Lek osłabiający napady padaczkowe – phenobarbital
Leczenie każdej odmiany padaczki ma na celu stłumienie napadów. Najczęściej stosowanym lekiem jest phenobarbital.
Kiedy zacząć leczenie
- gdy napady występują w „pęczkach”, jeden po drugim
- gdy pojedyncze napady występują raz na miesiąc lub częściej
- gdy nie ma możliwości obserwowania zwierzęcia i nie wiadomo jak często występują napady

Owczarek niemiecki, golden retriever, ster irlandzki czy bernardyn to rasy powszechnie znane z trudności w opanowaniu padaczki. W ich przypadku najlepiej jest nie czekać na wystąpienie częstych objawów, ponieważ każdy kolejny napad jest coraz trudniejszy do opanowania.

Co należy wiedzieć o phenobarbitalu
Lek ten jest długodziałajacym barbituranem zdolnym stłumić w mózgu aktywność napadu.
Potrzeba 1-2 tygodni podawania, aby lek osiągnął odpowiedni poziom we krwi i mógł stłumić napad. Oznacza to, że nie można ocenić skuteczności leku przed upływem tego czasu. Po upływie tego czasu należy zbadać poziom phenobarbitalu we krwi, aby ocenić skuteczność zastosowanej dawki.
Poziom phenobarbitalu, jeśli leczenie ma być skuteczne, powinien być sprawdzany co 6 miesięcy lub częściej jeśli występują sporadyczne napady.
20-30% psów z padaczką nie może być leczonych tylko phenobarbitalem. Jeśli zwierzę leczone phenobarbitalem ma dalej napady, to należy zbadać jego poziom we krwi. Jednakże przed dodaniem innych leków należy wykazać, że maksymalnie leczniczy poziom phenobarbitalu we krwi jest nieskuteczny. Większość zwierząt będących w tej sytuacji jest daleka od maksymalnego poziomu i wymaga po prostu większej dawki od tej którą otrzymuje. Jeśli jednak phenobarbital jest nieskuteczny lub ma uboczne działanie, które jest nie do przyjęcia, wówczas można zastosować bromek potasu, by uzupełnić niższą dawkę phenobarbitalu.
Inna ważna część monitorowania dotyczy toksyczności phenobarbitalu. Lek ten może być szkodliwy dla wątroby i dlatego należy okresowo kontrolować jej pracę. Zaleca się badanie wydzielania kwasów żółciowych 2 razy w roku.
Powszechne skutki uboczne
a/ uspokojenie – zwierzęta mogą stawać się letargiczne w mirę, jak przystosowują się do tego leku. Jest to czasowy skutek, trwający dotąd, dopóki metabolizm pacjenta nie przystosuje się do leku (zwykle nie dłużej, niż kilka dni)
b/ nadmierne pragnienie i apetyt – te uboczne skutki są dokuczliwe i niestety trwałe, o ile wystąpią. Jeśli te uboczne skutki staną się zbyt kłopotliwe, wówczas należy obniżyć dawkę phenobarbitalu i dodać inny lek w celu opanowania napadów.

Co robić gdy phenobarbital nie działa lub wywołuje uboczne skutki, których nie można zaakceptować.
Może się to zdarzyć i w takich przypadkach najlepszym wyborem jest bromek potasu. Wówczas na ogół obniża się dawkę phenobarbitalu i podaje w wysokiej dawce bromek potasu przez jeden-dwa dni, zanim przejdzie się do normalnej dawki. FDA prowadzi eksperymentalne badanie bromku potasu i by go stosować, potrzebne jest specjalne pozwolenie (dlatego nie jest to lek podstawowy); niemniej, 85% niepowodzeń z phenobarbitalem można opanować bromkiem potasu. Bromki osiągają leczniczy poziom bardzo wolno (miesiącami), dlatego w większości przypadków, używa się łącznie bromki i phenobarbital.

Napady padaczki w domu (kiedy stanowi to zagrożenia życia?)
Szczęśliwy to zwierzak, który nigdy nie ma następnego napadu po rozpoczęciu brania leków; ale jeśli wystąpi jakiś napad (na tyle poważny, że można go zauważyć), to rzadko jest poważny.
Ważne jest, by nie narażać siebie na niebezpieczeństwo przez mające atak zwierzę. Poprzez mimowolne zaciśnięcie szczęk może on cię ugryźć, a w okresie pourazowej dezorientacji, zwierzak może cię nie rozpoznać i może ukąsić. Jednakże istnieją pewne sytuacje stanowiące zagrożenie zdrowia:
-napad trwa nieprzerwanie dłużej niż pięć minut (nazywa się to „status epilepticus” (stan epileptyczny)
-występuje więcej niż 3 napady w ciągu 24 godzin.
Jeśli w domu zdarzy się pojedynczy, nieprzyjemny napad, lub jeśli wystąpi któryś z powyższych przypadków zagrażających życiu, wówczas można zastosować specjalną technikę pierwszej pomocy: doodbytnicze podanie valium. Dawniej, środek ten był podawany do odbytnicy przy pomocy specjalnej strzykawki, którą można było trzymać w domu. Metoda doodbytnicza pozwala na uniknięcie ewentualnego ugryzienia przez psa podczas podawania leku. Ostatnio wprowadzono doodbytnicze czopki z valium, które są łatwiejsze w użyciu, aniżeli metoda strzykawkowa. Doodbytnicze podawanie valium stosuje się z powodzeniem u epileptycznych dzieci od wielu lat; metodę tę zaadaptowano z dobrym skutkiem wobec pacjentów weterynaryjnych.

Czy można zaprzestać stosowania leków padaczkowych?
Chociaż istnieje pewna ryzyko w przerwaniu podawania leków padaczkowych, to jednak w przypadku niektórych pacjentów może ono być uzasadnione. Psy takie nie powinny mieć ani jednego napadu przez co najmniej rok przed decyzją o przerwaniu leczenia. W przypadku ras, gdzie napady są trudne do opanowania, najlepiej byłoby nigdy nie przerywać podawania leków (owczarki niemieckie, syberian huskie, szpice wilczaste, golden retrievery, setery irlandzkie, bernardyny). Phenobarbital jest lekiem, którego podawanie nie może byś nagle przerwane. Jeśli jesteś zainteresowany przerwaniem podawania leku padaczkowego, to musisz przedyskutować to ze swoim weterynarzem.

Źródło : [link widoczny dla zalogowanych]

Soshi

częsta choroba u hasiorów ;(

|Syla|

soshi częsta, ale nie tak jak choroby oczu itp. Wink

Dogs Lover

tak zgadzam się, ale jednak częsta xD